Reactief verven heeft een zeer goede oplostoestand in water.Reactieve kleurstoffen zijn voornamelijk afhankelijk van de sulfonzuurgroep op het kleurstofmolecuul om in water op te lossen.Voor reactieve kleurstoffen op mesotemperatuur die vinylsulfongroepen bevatten, behalve sulfonzuurgroepen. Bovendien is het β-ethylsulfonsulfaat ervan ook een zeer goed oplossende groep.In de waterige oplossing ondergaan de natriumionen op de sulfonzuurgroep en de -ethylsulfonsulfaatgroep een hydratatiereactie om ervoor te zorgen dat de kleurstof een anion vormt en in het water oplost.Het verven van reactieve kleurstoffen is afhankelijk van de negatieve ionen van de kleurstoffen die tot aan de vezel moeten worden geverfd.De oplosbaarheid van reactieve kleurstoffen is groter dan 100 g/l.
De oplosbaarheid van de meeste kleurstoffen is 200-400 g/l, en sommige kleurstoffen kunnen zelfs 450 g/l bereiken.
Maar tijdens het verfproces zal de oplosbaarheid van de kleurstof om verschillende redenen afnemen (of zelfs volledig onoplosbaar).
Wanneer de oplosbaarheid van de kleurstof afneemt, zal een deel van de kleurstof veranderen van een enkel vrij negatief ion in deeltjes, en wordt de ladingsafstoting tussen deeltjes sterk verminderd.
Deeltjes en deeltjes zullen elkaar aantrekken om agglomeraties te vormen
Bij dit soort aggregatie verzamelen de kleurstofdeeltjes zich tot aggregaten, vervolgens tot aggregaten en uiteindelijk tot vlokken.Hoewel de vlok een losse verzameling is, is het vanwege de elektrische dubbele laag gevormd door positieve en negatieve ladingen eromheen moeilijk voor de afschuifkracht van de algemene verfvloeistof om deze te ontbinden, en de vlok blijft gemakkelijk op de stof zitten.Neerslag op het oppervlak, resulterend in oppervlaktevlekken of vlekken.
Zodra de kleurstof een dergelijke agglomeratie heeft, zal de kleurechtheid uiteraard afnemen en zal dit verschillende graden van vlekken, vlekken en vlekken veroorzaken.Bij sommige kleurstoffen zullen de vlokken de assemblage verder versnellen onder de schuifkracht van de kleurstofvloeistof, waardoor uitdroging en uitzouten ontstaat.Zodra het uitzouten optreedt, zal de geverfde kleur extreem licht worden, of zelfs niet geverfd, zelfs als het geverfd is, zullen het ernstige kleurvlekken en vlekken zijn.
Reactief verven
Oorzaken van kleurstofaggregatie
De belangrijkste reden is de elektrolyt.Bij het verfproces is de belangrijkste elektrolyt de kleurversneller (natriumsulfaatpoeder en zout).De kleurstofversneller bevat natriumionen en het natriumionequivalent in het kleurstofmolecuul is veel lager dan dat van de kleurstofversneller.Het equivalente aantal natriumionen en de normale concentratie van de versneller tijdens het normale verfproces zullen niet veel invloed hebben op de oplosbaarheid van de kleurstof in het verfbad.
Wanneer echter de hoeveelheid kleurstofbevorderend middel toeneemt, neemt ook de concentratie van natriumionen in de oplossing toe.Overmatige natriumionen zullen de ionisatie van natriumionen op de opgeloste groepen van de kleurstofmoleculen remmen, waardoor de oplosbaarheid van de kleurstof wordt verminderd.
Wanneer de concentratie van de kleurstofversneller 200 g/l overschrijdt, zullen de meeste kleurstoffen verschillende mate van aggregatie ondergaan.
Wanneer de concentratie van de kleurstofversneller 200 g/l overschrijdt, zullen de meeste kleurstoffen verschillende mate van aggregatie ondergaan.
Wanneer de concentratie van het kleurstofbevorderende middel 250 g/l overschrijdt, zal de mate van agglomeratie intensiveren, waarbij eerst agglomeraten worden gevormd en vervolgens snel agglomeraten en vlokken worden gevormd onder de schuifkracht van de kleurstofoplossing.Bij sommige kleurstoffen met een lage oplosbaarheid is een deel ervan uitgezouten en zelfs uitgedroogd.
Kleurstoffen met verschillende moleculaire structuren hebben verschillende anti-aggregatie- en uitzoutingsweerstanden.Hoe lager de oplosbaarheid, hoe slechter de weerstand tegen aggregatie en uitzouten.
De oplosbaarheid van de kleurstof wordt voornamelijk bepaald door het aantal sulfonzuurgroepen in het kleurstofmolecuul en het aantal β-ethylsulfonsulfaten.
Tegelijkertijd geldt: hoe groter de hydrofiliciteit van het kleurstofmolecuul, hoe hoger de oplosbaarheid, en hoe lager de hydrofiliciteit, hoe lager de oplosbaarheid.(Kleurstoffen met een azostructuur zijn bijvoorbeeld hydrofieler dan kleurstoffen met een heterocyclische structuur.) Bovendien geldt: hoe groter de moleculaire structuur van de kleurstof, hoe lager de oplosbaarheid, en hoe kleiner de moleculaire structuur, hoe hoger de oplosbaarheid.
Wij zijn een leverancier van reactief verven.Als u vraag heeft naar onze producten, neem dan gerust contact met ons op.
Posttijd: 01 augustus 2020